Categorie archieven: Wakkermaker

Fijne kerstdagen, en doe iets goeds voor een ander

VIJF JAAR GELEDEN al (december 2018) schreef ik aan de lezers van mijn blogje, deze tekst. Ik las hem nu eens na, en er is eigenlijk (helaas in de wereld) niets veranderd…. Dus wens ik je bij deze voor 2024 alle goeds!

  

Hieronder mijn tekst, een copy/paste van 21 december 2018

Na een prachtig jaar van nieuwe inzichten, gekke ideeën en strijd, beleven we vandaag alweer de kortste dag van het jaar.  De winter is begonnen, al zou je het misschien, niet meteen zeggen. Inmiddels is het jaren geleden (het was 2007) dat ik begon met bloggen. Het lijkt alsof het oude schrijfwerk is ingehaald door de sociale media. Maar juist die sociale media hebben de afgelopen jaren weer een draai aan mijn blog gegeven. Verfrissen, vernieuwen is leuk. Anderzijds, gewoon doen wat je altijd leuk vond, dat is misschien nog leuker.  Genieten.

Zo terugblikkend onder de kerstboom voel ik mij een rijk man. Mijn geliefden zijn gezond, we hebben een fijn leven in een vrij land. Vrijheid is een groot goed. Met kerst zou je eigenlijk willen dat iedereen dit had. Dat je een journaal kunt kijken zonder miljoenen mensen op de vlucht te zien. Dat er geen landen zijn waar duizenden kinderen sterven van de honger. Of slachtoffer zijn van oorlog en genocide. Eigenlijk zou ik het liefst al die mensen, die niet in staat zijn om dit bericht te lezen, maar wel in die ellende leven … eigenlijk zou ik die vooral fijne kerstdagen willen wensen. Een gezond NIEUW JAAR. Of gewoon een veilig dak boven hun hoofd.

En al die boze mensen in West-Europa, die protesteren en gele hesjes dragen met een ander doel dan “opvallen in het verkeer” zou ik willen zeggen:

  • Wees de verandering die je wilt zien in de wereld.
  • Kijk om je heen, tel je zegeningen.
  • En als je iets wil doen, doe dan eens iets goeds. Voor een ander.

RoosendaaL en bomen, bureaucatie Ten top

Al vier jaar lang negeerde de gemeente Roosendaal onze zorgen en klachten over metershoge Taxodiums naast onze huizen. Bomen waar ik enorm van hou maar die zo kolossaal niet tegen gevels van huizen mogen leunen. Schades vergoeden ze niet. Bomen van 22 meter die je huis ondermijnen met hoge risico’s bij storm. De gemeente ontkent al jaren dat er 2 ziek zijn. Uiteindelijk een dag voor de storm Eunice toont het door ons afgedwongen onderzoek aan dat we al jaren gelijk hadden en moet er die ochtend in alle haast gekandelaberd worden. Dan kan die kapvergunning waar ze al jaren mee dwepen ineens wel gepasseerd worden. Natuurlijk gebeurt dit alles pas na het dreigen met juridische stappen. Over een paar maanden gaan er 2 om. Zo werken de ambtenaren in Roosendaal. Pennywise and pound foolish. De monumentale bomenlijst is belangrijker dan de veiligheid van de burger. En dan achteraf toch nog e-mailen naar mij met het toontje dat ze ons een gunst hebben verleend. Terwijl ze alleen maar zichzelf juridisch indekken, donders goed wetend dat wij burgers al jaren in het gelijk stonden. Elke ambtenaar zou eens een jaartje verplicht in het bedrijfsleven moeten werken. Niet langer hoor want dan zou zo een bedrijf onherroepelijk failliet gaan.

 

Petra etCetera

Petra d’Huy, schreef een prachtig boek.
Een autobiografisch zelfhulpboek.

“Ik ben meer dan mijn diagnose en dit boek is meer dan een herstelverhaal. Je kan het een autobiografisch zelfhulpboek voor ervaringsgenoten noemen, vol (praktische) informatie, verwijzingen naar websites, onderzoeken, personen en andere boeken. Mijn boek gaat over ziek zijn, diagnose krijgen, stabiel worden en herstellen. Ook komen (direct)betrokkenen aan het woord, want een bipolaire stoornis heb je niet alleen.”

Het boek kun je bestellen via Uitgeverij Tobi Vroegh op

Petra etcetera

Petra, ik ben trots op al jouw power en doorzettingsvermogen.
Je hebt het geflikt. En ik ben er ook trots op dat mijn gedicht ‘Kijk en Zie’ er in opgenomen is.

NIEUWS: ikzoekeenmotor.nl

Ikzoekeenmotor.nl is LIVE! En voor de zuiderburen: Ikzoekeenmotor.be uiteraard!

Na ruim 10 jaar bloggen op mijn eigen achternaam, ontdekte ik een paar jaar terug een nieuwe hobby. De in 2014 aangeschafte Zundapp reed veel te hard, waarna het idee ontstond om mijn motorrijbewijs te halen en deze Zundapp brommer om te keuren naar een motorfiets. Tijdens het lessen in 2017 ontdekte ik het plezier van toeren met een motor. Al na enkele lessen wist ik dat dit de nieuwe passie ging worden. Na het behalen van het A-rijbewijs eind 2017 besloot ik dan ook om de Zundapp te verkopen en liep ik letterlijk per toeval aan tegen een prachtige BMW in Zeeland. Ace13.nl heeft deze oude BMW R80R opgeknapt en in februari is deze heerlijke machine geleverd. Heb er dus al ruim een jaar heerlijk mee getoerd. Ongelooflijk fijn die balans van een BMW.

In deze hele periode heb ik mij verdiept in alles wat met de motorfiets te maken heeft. Helm, kleding, navigatie en andere accessoires. Muren verzetten, deuren verbreden. Een wereld op zich en iedereen mag door schade en schande vaak wijzer worden. Verkeerde pakken worden soms gekocht, of een prachtige helm blijkt later toch niet zo handig. Er zijn prachtige websites waar informatie te halen is, maar alles begint toch meestal met de aanschaf van een motorfiets die bij jou past. De url was net vrij, het idee was geboren, op een melige zaterdag avond.

Een avontuur kon beginnen met: “IK ZOEK EEN MOTOR”. 

Dus hier het NIEUWS:

🏍
In maart 2019 is www.ikzoekeenmotor.nl gelanceerd . Het wordt een gezellige blog/site met handige en leuke informatie voor iedereen die op zoek is naar een #MOTORFIETS. Of gewoon PASSIE heeft voor MOTOREN.

🏍
Vind je dit interessant om te volgen via Facebook?
Like dan: https://www.facebook.com/ikzoekeenmotor/

Make love to the canvas! Bob Ross (Remixed)

Op een mooie zaterdag als vandaag zou ik het liefst op de oude BMW een eind zijn gaan toeren in de zon. Prachtig seizoen ervoor. Eind september, de herfst in wording. Vorige week zaterdag besloot een zoldertrapje bij mijn broer echter dat ik niet al te sportief omhoog had moeten gaan. Alsof een mes in mijn kuit werd gestoken. Diagnose: zweepslag. Kuitspier gescheurd, een paar weken rust en wat strompelen met krukken. Komt goed. Altijd blijkt dat een beetje ellende of een tijdelijke beperking de mens geen kwaad kan. Dat ene boek wordt toch weer eens uitgelezen. En bij gebrek aan inspiratie door de natuur (mijn verslaving), halen we die naar binnen. Dan kom je op een gegeven moment ook op YouTube de schildergoeroe BOB ROSS tegen. Ken je hem niet? Hij kwam regelmatig op tv jaren terug. Zoek eens op Youtube en kijk naar zijn korte filmpjes. Heerlijk rustgevend geeft de man schilder les. Meditaties om naar te kijken.

Niet dat ik de ambitie heb om een volgende Lucas van Leyden te worden. Maar gewoon zalig om naar te kijken. Met zijn prachtige relaxte stemgeluid adviseert hij je om “de liefde te bedrijven met het canvas” of om “dat eenzame riviertje nog een boompje erbij te geven”.  Helaas is de man te vroeg overleden. Op YouTube ontdekte ik ook dat iemand deze prachtige remix heeft gemaakt. Het blijft een held.

Het is wat het is.

Het is wat het is.

De zon gaat onder, elke avond.
De mopperaar neemt afscheid van een vervelende dag.
De levensgenieter bedankt voor alles wat mooi was.

De zon gaat onder, elke avond.
De ene ziet een betonnen pad, wat er niet had moeten liggen.
De ander ziet alleen de zon, de bron van ons bestaan.

De zon gaat onder, elke avond.
Geeft elke keer een kans op een nieuwe gedachte.
Soms een gedachte aan geluk, niet veroorzaakt door de zon.
Geluk; gewoon, omdat de ene kijkt,
en ziet, hoe mooi de dingen zijn.
En de ander vergeet dat kijken een kunst is,
Een kunst die het snelste slaagt zonder erbij te denken.

Geloof niet alles wat je denkt! Dat lucht op.
Het is wat het is.

Verstandelijk beperkt? Of geniaal?

SDW Roosendaal heeft bij ons in de wijk Westrand een paar prachtige locaties waar mensen met een verstandelijke beperking worden opgevangen. Wonen, dagverblijf, alles is mogelijk en klasse geregeld. Regelmatig lopen er hier begeleiders door de wijk. Ze gaan om boodschappen, brengen krantjes rond en maken deel uit van onze wijk zoals het hoort. Zo ook vandaag. Ik ontmoet een begeleider met 3 jonge knullen, waarbij we even een leuk gesprek hebben. Zoals vaker. Een jongen schudt me de hand en vraagt mijn naam. De andere jongeman, ook client, vraagt mijn leeftijd. Ik zeg 56.

“En wanneer bent u jarig?”, waarop ik antwoord: “18 oktober”. “Ahh” zegt hij, dan wordt u straks 57 en dan bent u geboren in 1961″. Op zich nog niet zo verbazingwekkend.

Hij kijkt me nog even aan, en zegt. “En u bent geboren op een WOENSDAG”. Thuisgekomen. Mijn moedertje gebeld, die twijfelde. Google gecheckt. Het klopte!! Een WOENSDAG!

Mag ik deze jongeman nog “verstandelijk beperkt” noemen?
Of is het een knul die van een heleboel dingen te weinig weet, en van enkele dingen onvoorstelbaar veel?