Ik wachtte op bed.
Vroeg mij af…
Of de liefde
ook trappen
kon bestijgen?
Maar de koffie
kwam niet verder
dan het geluid
van het apparaat.
mij gedachtenkronkels in woorden
Het is wat het is.
De zon gaat onder, elke avond.
De mopperaar neemt afscheid van een vervelende dag.
De levensgenieter bedankt voor alles wat mooi was.
De zon gaat onder, elke avond.
De ene ziet een betonnen pad, wat er niet had moeten liggen.
De ander ziet alleen de zon, de bron van ons bestaan.
De zon gaat onder, elke avond.
Geeft elke keer een kans op een nieuwe gedachte.
Soms een gedachte aan geluk, niet veroorzaakt door de zon.
Geluk; gewoon, omdat de ene kijkt,
en ziet, hoe mooi de dingen zijn.
En de ander vergeet dat kijken een kunst is,
Een kunst die het snelste slaagt zonder erbij te denken.
Geloof niet alles wat je denkt! Dat lucht op.
Het is wat het is.