Alle berichten van John Knappers

Al ruikt het straks naar rozen!

Gisteren presenteerde SUEZ in Roosendaal een gelikt verkooppraatje over hun 2e plan voor een mestfabriek in Roosendaal. Het blijft een ongezond en onverantwoord plan met teveel vrachtverkeer en ongezonde omstandigheden voor omwonenden. SUEZ wordt inmiddels gesteund door een PR bureau uit Amsterdam (Newslab, dure jongens die wijvanwceend verhalen leren vertellen) wat er voor zorgt dat er een mooi ogend en doorgetraind verkoop verhaal kon worden verteld. Wat mij en velen betreft: oude STRONT in nieuwe zakken… of hoe ging dat spreekwoord ook weer?

Informatie-avond SUEZ bij voorbaat mislukt

(Tekst geplaatst in overleg met Bert Klijs)

Klik op de foto en ga naar de Werkgroep Biomineralen

Alle burgers zijn gelijk, maar sommige burgers zijn meer gelijk dan anderen. Met een knipoog naar Animal Farm van George Orwell is die uitspraak van toepassing op de informatie-avond op woensdag 17 oktober, georganiseerd door SUEZ ReEnergy samen met Biomineralen BV om samen hun nieuwe plan verder toe te lichten voor een mestverwerkingsfabriek op het SUEZ-terrein aan de Potendreef te Roosendaal. De uitnodiging van Suez van 11 oktober begint met “Beste bewoner”. Dan is het uitermate vreemd dat de bewoners van de Westrand vrij willekeurig zijn uitgenodigd. Verbaasd constateerde Bert Klijs zaterdag dat mevrouw E. van den Bouwhuijsen-Kortman geen uitnodiging had ontvangen. Klijs is als jurist betrokken bij de rechtszaken tegen de mestverwerkingsfabriek van Biomineralen aan de overkant van het SUEZ-terrein; inmiddels is er hoger beroep ingesteld bij de Raad van State, namens mevrouw Van den Bouwhuijsen, die al tientallen jaren in de Westrand woont. De Rechtbank in Breda heeft haar ook erkend als ‘belanghebbende’. Klijs heeft daarop zaterdag per mail gevraagd of hij welkom was op die bijeenkomst morgenavond. Vandaag kreeg hij antwoord: njet. Die weigering is dermate dom, zo vindt Klijs, dat verdere communicatie met Suez en Biomineralen verspilling van tijd genoemd mag worden. Klijs prijst zich gelukkig dat hij niet de enige is die genegeerd is bij het versturen van de uitnodigingen en ook daarna geweigerd wordt. Zo heeft SUEZ gemeend er goed aan te doen het Bewonersplatform Westrand Roosendaal wel uit te nodigen (bij redactie inmiddels bekend dat dit niet zo is) maar degenen die in de gemeentelijke participatiegroep Biomineralen hebben meegepraat niet en evenmin degenen die later naar de rechtbank zijn gestapt, in hun ‘gevecht’tegen de omgevingsvergunning van Biomineralen. Je mag je afvragen wat het Bewonersplatform Westrand ooit voor de Westrand heeft gedaan; voor de toename van stank in de wijk als gevolg van de komst van de mestverwerkingsfabriek is door hen geen enkele actie ondernomen. De gebroeders SUEZ-Biomineralen hebben er ook voor gekozen om de 2410 handtekeningen (van bewoners, scholen en ondernemers, in de Westrand en ook bijv. in de Stationsstraat) te negeren, hoewel ze met naam, adres en postcode bekend zijn bij Biomineralen. Dan is het des te opmerkelijker dat wijkbewoner John Knappers wel is uitgenodigd. ln zijn blogs op Knappers.nl is hij uiterst kritisch over de vuilverbranding en de mestfabriek. Knappers woont ook al jaren in de Westrand (op een steenworp afstand van mw. Van den Bouwhuijsen trouwens) en wilde graag nog 24 wijkbewoners meenemen naar die bijeenkomst. Nee, dat kon echt niet, vond men bij SUEZ, maar John zelf is van harte welkom “aangezien jij een kritisch volger van de ontwikkelingen rond de biomineraleninstallotie bent” , zo laat SUEZ vandaag per mail aan Knappers weten. De andere pakweg 2500 kritische volgers van de strontfabriek worden hiermee genegeerd. Kortom: alle burgers zijn gelijk, maar sommige burgers zijn meer gelijk dan anderen.

Mr. L.J.J.M. (Bert) Klijs

‘Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de kinderen van de aarde. De mens heeft het web van het leven niet geweven. Hij is slechts één draad daarvan. Wat hij met het web doet, doet hij met zichzelf.’ (Opperhoofd Seattle, 1854)

Meer artikelen lezen, ga naar Mestfabriek.nl

Speelt SUEZ een smerig spel?

Tja, ik had mij voorgenomen eerder dit jaar, om me niet meer zoveel te bemoeien met die smerige mestfabriek plannen in Roosendaal. SUEZ lijkt een log apparaat waar niet tegen te vechten valt. De rechter in Breda besloot eerder dit jaar dat de mestfabriek er mag komen. Die had lak aan de 2410 ondertekende bezwaarschriften die werden ingediend namens de Werkgroep Biomineralen. Het Roosendaals stadsbestuur neemt inmiddels wel het standpunt in dat ze de biomineralenfabriek ook niet willen, maar in feite zijn het een handje vol mensen die nu naar de volgende rechter in de raad van State in Den Haag moeten om dit oorspronkelijke plan tegen te houden.

Tussendoor kwam SUEZ nog even met het smerige plan voor een PYROLYSE fabriek erbij (plastic verwerking) maar die keutel hebben ze ingetrokken.

Deze zomer, in juni, heb ik via twitter, via mail en via persoonlijke gesprekken met diverse marketing dames van SUEZ Nederland, Sita Arnhem contact gehad. Met telkens mijn vraag: Waarom geven jullie burgers wel antwoord op vragen over “fout rijgedrag van chauffeurs” maar niet over jullie “non communicatie met burgers”.
Feitelijk verwijt ik SUEZ hetzelfde laakbaar gedrag als wethouder Lok in Roosendaal. Die geen antwoord geeft. Of Toine Theunis, die altijd boos wordt als je hem kritische vragen gaat stellen en jou neer gaat zetten “als laffe burger die maar wat roept vanachter de schutting, zonder verantwoording te nemen”.

Welnu, even een stukje verantwoording mannen.

Omdat ik vanaf juni genegeerd werd door SUEZ ben ik in augustus gaan bellen met deze O zo fijn communicerende afval verwerkers. Eerst in Parijs, iemand op topniveau te spreken kunnen krijgen. Gezellig mijn Frans weer even ophalen. Hij schaamt zich voor het gedrag wat SUEZ ten toon spreidt in Nederland. Overigens, in Frankrijk is het beleid misschien wel groffer, maar door de man kreeg ik wel de juiste contactlijnen. Daarna belde ik op 3 oktober j.l. met SUEZ in Arnhem. Na wat telefoonspelletjes kreeg ik uiteindelijk iemand aan de lijn, die wat te melden had bij SUEZ. Enfin, aardige dame, verontschuldigde zich telkens voor maanden geen antwoord. Maar, omdat ik kritische vragen bleef stellen en ze duidelijk na 20 minuten van me af wilde, dacht ze, ik geef die jongen uit Roosendaal een troostend antwoord.
“Meneer Knappers, we komen binnen nu en een maand met een verklaring naar alle stakeholders.” Het zou een duidelijke andere route gaan geven, zoveel werd mij nog wel duidelijk. Maar verder merkte ik de ongemakkelijkheid en de spijt van haar woorden.

SUEZ belazert ons al jaren hier, een koekje van eigen deeg zou geen kwaad kunnen.

Michael Yap, PvdA Roosendaal

Op dat moment heb ik besloten deze info te delen met enkele belanghebbenden en met 1 raadslid in Roosendaal. Een PvdA man, jurist, en die mijns inziens handig genoeg was iets met deze info te doen. Michael Yap was, na mijn verhaal, net als ik overtuigd dat er een nieuwe fabriek of andere fabriek gepland zou kunnen worden. Dat wij als Roosendaal moesten zorgen dat er GEEN mestfabriek komt. Of het proces nu linksom of rechtsom draait en op wiens grond die dan ook komt.

Alle puzzelstukjes bij elkaar genomen, ontstond via Michael en samenwerkers de juiste aansporing die heeft geleid tot een actie van de verantwoordelijken binnen de gemeente. Zo ontstond bij de gemeente als uiteindelijk resultaat het VOORBEREIDINGSBESLUIT.

Ik ben trots op het simpele feit dat er in deze stad politici zijn die signalen en acties van verontruste burgers WEL serieus nemen. Als je met een burgemeester zit, die niet met jou als burger wil praten, wethouders die zichzelf te arrogant vinden om fatsoenlijk antwoord te geven (Lok) of botte horkige antwoorden als ze geen gelijk krijgen (Theunis) dan moet je wat als burger.

Ik ben blij dat ik mij de laatste verkiezingen heb ingezet voor de PvdA Roosendaal en op de juiste man heb gestemd!

Nu maar hopen dat dit college eerlijker en oprechter gaat communiceren. Duidelijk gaat laten zien dat belangen als gezondheid van inwoners zwaarder wegen dan de euro’s van SUEZ.

 

Make love to the canvas! Bob Ross (Remixed)

Op een mooie zaterdag als vandaag zou ik het liefst op de oude BMW een eind zijn gaan toeren in de zon. Prachtig seizoen ervoor. Eind september, de herfst in wording. Vorige week zaterdag besloot een zoldertrapje bij mijn broer echter dat ik niet al te sportief omhoog had moeten gaan. Alsof een mes in mijn kuit werd gestoken. Diagnose: zweepslag. Kuitspier gescheurd, een paar weken rust en wat strompelen met krukken. Komt goed. Altijd blijkt dat een beetje ellende of een tijdelijke beperking de mens geen kwaad kan. Dat ene boek wordt toch weer eens uitgelezen. En bij gebrek aan inspiratie door de natuur (mijn verslaving), halen we die naar binnen. Dan kom je op een gegeven moment ook op YouTube de schildergoeroe BOB ROSS tegen. Ken je hem niet? Hij kwam regelmatig op tv jaren terug. Zoek eens op Youtube en kijk naar zijn korte filmpjes. Heerlijk rustgevend geeft de man schilder les. Meditaties om naar te kijken.

Niet dat ik de ambitie heb om een volgende Lucas van Leyden te worden. Maar gewoon zalig om naar te kijken. Met zijn prachtige relaxte stemgeluid adviseert hij je om “de liefde te bedrijven met het canvas” of om “dat eenzame riviertje nog een boompje erbij te geven”.  Helaas is de man te vroeg overleden. Op YouTube ontdekte ik ook dat iemand deze prachtige remix heeft gemaakt. Het blijft een held.