Als het stil wordt om jou heen,
En jij er niet meer bent.
Dan sluit ik mijn ogen,
En nodig ik je uit,
In mijn gedachten.
Dan blijf ik je horen, en kan ik je zien.
Ook al ben je dan dood, verklaard door de geleerden.
In mijn hart en in mijn ziel,
Zul je altijd leven, als ik dat wil.
En lukt het me niet meer,
Je binnen te laten.
Dan blijf ik wachten,
Op jouw komst. 

Even te druk
Dan sluit ik de ogen
Aan een vlieger stijg ik op
En word meegezogen
Ik maak me los
De aarde wordt kleiner
Drukte wordt minder
En ver boven wegen
Wordt de aarde een kaart
Ik vlieg naar de randen
Langs mooie stranden
Waar water het land
Golvend ontmoet
In de duinen ontwaak ik
In Zoutelande
Waar je ver kunt kijken
Zonder dat het moet
Ik sluit mijn ogen
Hoor de zee
En neem op mijn netvlies
Het uitzicht mee.