Tag archieven: Roosendaal

RoosendaaL en bomen, bureaucatie Ten top

Al vier jaar lang negeerde de gemeente Roosendaal onze zorgen en klachten over metershoge Taxodiums naast onze huizen. Bomen waar ik enorm van hou maar die zo kolossaal niet tegen gevels van huizen mogen leunen. Schades vergoeden ze niet. Bomen van 22 meter die je huis ondermijnen met hoge risico’s bij storm. De gemeente ontkent al jaren dat er 2 ziek zijn. Uiteindelijk een dag voor de storm Eunice toont het door ons afgedwongen onderzoek aan dat we al jaren gelijk hadden en moet er die ochtend in alle haast gekandelaberd worden. Dan kan die kapvergunning waar ze al jaren mee dwepen ineens wel gepasseerd worden. Natuurlijk gebeurt dit alles pas na het dreigen met juridische stappen. Over een paar maanden gaan er 2 om. Zo werken de ambtenaren in Roosendaal. Pennywise and pound foolish. De monumentale bomenlijst is belangrijker dan de veiligheid van de burger. En dan achteraf toch nog e-mailen naar mij met het toontje dat ze ons een gunst hebben verleend. Terwijl ze alleen maar zichzelf juridisch indekken, donders goed wetend dat wij burgers al jaren in het gelijk stonden. Elke ambtenaar zou eens een jaartje verplicht in het bedrijfsleven moeten werken. Niet langer hoor want dan zou zo een bedrijf onherroepelijk failliet gaan.

 

Bankje weg, bankje terug

BANKJE WEG, BANKJE TERUG

Vorig jaar zomer schreef ik Bankje WegNaast het Huis van de Westrand, wat we hier nog graag Wijkhuis West noemen, had de gemeente overlast rondom een bankje. Daar sliepen dan mensen zonder vaste woon of verblijfplaats (noemen ze daklozen, dan klinkt het niet zo heftig). Dat artikel kun je lezen via deze link.

Dat ze het bankje weg haalden, snapte ik wel hoor, maar nogmaals, een probleem los je er niet mee op. Mijn blogje van toen bereikte de wethouder in kwestie. Deze dame beloofde mij na wat mailwisselingen dat er een bankje terug mocht komen. In overleg heb ik zelfs een plek mogen bepalen die goed zichtbaar was. Daar hebben ze een tijdje een boomstam weg gelegd, misschien als reminder, geen idee. Die boom is ook weg, en, je raadt het al, we zijn nu 9 maanden verder, geen bankje.

In heel de wijk is het schaars met bankjes hoor. De gemeente bespaart graag en ach, die oudere mensen hebben toch allemaal een rollator, gaan ze daar lekker op zitten.

Een paar maanden terug besloten ze bij een hele mooie oude boom in de wijk wat waarschuwingsborden te plaatsen. We hadden er gemeld dat er tegels los lagen. Wat denk je. Loop ik er vorige week langs om te kijken of er iets gebeurd is aan de losse tegels.

Ehhh nee.

Wel goed nieuws.

Bewoners of kinderen hebben van het waarschuwingsmateriaal van de gemeente Roosendaal zelf een bankje gemaakt.

Kortom, na burger participatie zoals onze gemeente dat noemt: BANKJE TERUG!

Bankje weg.

In Roosendaal heeft men al jaren geen goede nachtopvang voor daklozen. Die worden doorgestuurd naar Bergen op Zoom. Dit is de korte versie. Een eerder artikel vind je via deze link. De politiek heeft er afgelopen winter zwaar over vergaderd. Er is niets veranderd.

Bij het Huis van de Westrand (het WijkHuis) stond onder de boom op de foto een degelijke bank. Daar werd geslapen door daklozen, en had men dus wat overlast. Wat doet de Gemeente Roosendaal. De daklozen helpen? Een oplossing zoeken?

Welnee. Men haalt het bankje weg.

Dit betekent dat mensen die daar overdag met elkaar een praatje gingen maken er niet meer terecht kunnen. Als dit de manier is waarop beleidsmakers problemen oplossen, wat is dan de toekomst voor onze sociale stad?

De Middenstraat hadden we al, dus met deze nieuwe burgemeester komt het goed!

Op mijn blog die al een jaar of 12 draait, was het rustig afgelopen half jaar. De hobby bloggen is wat verschoven van mijn achternaam naar mijn motorfiets. Vandaar ook Ikzoekeenmotor.nl.

In de afgelopen jaren kon ik mij als geboren en getogen Roosendaler wel eens rot ergeren aan de plaatselijke politiek. Zoals overal lopen daar fijne mensen rond, maar ook bestuurders die er eigenlijk niet thuis horen. We hebben tijdens de strijd tegen de mestfabriek in Roosendaal veel te maken gehad met deze bestuurders. Er zit zelfs een wethouder bij, kleine man met snor, die had wat velen van ons betreft met de vorige burgemeester mogen vertrekken…

Wat maakt mij nu zo blij dat ik hier toch weer eens schrijf. Dat is de installatie van een nieuwe burgemeester. Han van Midden. Een man die komt uit het Rotterdamse. Niet lullen maar poetsen. De gemeente Roosendaal heeft een prachtig filmpje gemaakt waarin je duidelijk ziet dat we een burgemeester krijgen die weer tussen de burgers durft te gaan staan. Zonder arrogantie. Voeten in de modder. Ik zag het, en krijg meteen weer wat vertrouwen in de Roosendaalse politiek. Nu afwachten of deze man sterk genoeg in zijn schoenen staat om zich niet in te laten pakken door types als een wethouder Lok. Of hij kan zorgen dat zelfs deze wethouder nu respectvol gaat communiceren naar de burger. We zijn benieuwd! We hadden al een Middenstraat dus het moet goed komen. Misschien kunnen we het Permekeplein naar burgemeester Niederer noemen?

En dan graag dat plein mooi groen maken, vol met prachtige bomen zetten. Als boodschap naar onze groene stad…

Al ruikt het straks naar rozen!

Gisteren presenteerde SUEZ in Roosendaal een gelikt verkooppraatje over hun 2e plan voor een mestfabriek in Roosendaal. Het blijft een ongezond en onverantwoord plan met teveel vrachtverkeer en ongezonde omstandigheden voor omwonenden. SUEZ wordt inmiddels gesteund door een PR bureau uit Amsterdam (Newslab, dure jongens die wijvanwceend verhalen leren vertellen) wat er voor zorgt dat er een mooi ogend en doorgetraind verkoop verhaal kon worden verteld. Wat mij en velen betreft: oude STRONT in nieuwe zakken… of hoe ging dat spreekwoord ook weer?

Informatie-avond SUEZ bij voorbaat mislukt

(Tekst geplaatst in overleg met Bert Klijs)

Klik op de foto en ga naar de Werkgroep Biomineralen

Alle burgers zijn gelijk, maar sommige burgers zijn meer gelijk dan anderen. Met een knipoog naar Animal Farm van George Orwell is die uitspraak van toepassing op de informatie-avond op woensdag 17 oktober, georganiseerd door SUEZ ReEnergy samen met Biomineralen BV om samen hun nieuwe plan verder toe te lichten voor een mestverwerkingsfabriek op het SUEZ-terrein aan de Potendreef te Roosendaal. De uitnodiging van Suez van 11 oktober begint met “Beste bewoner”. Dan is het uitermate vreemd dat de bewoners van de Westrand vrij willekeurig zijn uitgenodigd. Verbaasd constateerde Bert Klijs zaterdag dat mevrouw E. van den Bouwhuijsen-Kortman geen uitnodiging had ontvangen. Klijs is als jurist betrokken bij de rechtszaken tegen de mestverwerkingsfabriek van Biomineralen aan de overkant van het SUEZ-terrein; inmiddels is er hoger beroep ingesteld bij de Raad van State, namens mevrouw Van den Bouwhuijsen, die al tientallen jaren in de Westrand woont. De Rechtbank in Breda heeft haar ook erkend als ‘belanghebbende’. Klijs heeft daarop zaterdag per mail gevraagd of hij welkom was op die bijeenkomst morgenavond. Vandaag kreeg hij antwoord: njet. Die weigering is dermate dom, zo vindt Klijs, dat verdere communicatie met Suez en Biomineralen verspilling van tijd genoemd mag worden. Klijs prijst zich gelukkig dat hij niet de enige is die genegeerd is bij het versturen van de uitnodigingen en ook daarna geweigerd wordt. Zo heeft SUEZ gemeend er goed aan te doen het Bewonersplatform Westrand Roosendaal wel uit te nodigen (bij redactie inmiddels bekend dat dit niet zo is) maar degenen die in de gemeentelijke participatiegroep Biomineralen hebben meegepraat niet en evenmin degenen die later naar de rechtbank zijn gestapt, in hun ‘gevecht’tegen de omgevingsvergunning van Biomineralen. Je mag je afvragen wat het Bewonersplatform Westrand ooit voor de Westrand heeft gedaan; voor de toename van stank in de wijk als gevolg van de komst van de mestverwerkingsfabriek is door hen geen enkele actie ondernomen. De gebroeders SUEZ-Biomineralen hebben er ook voor gekozen om de 2410 handtekeningen (van bewoners, scholen en ondernemers, in de Westrand en ook bijv. in de Stationsstraat) te negeren, hoewel ze met naam, adres en postcode bekend zijn bij Biomineralen. Dan is het des te opmerkelijker dat wijkbewoner John Knappers wel is uitgenodigd. ln zijn blogs op Knappers.nl is hij uiterst kritisch over de vuilverbranding en de mestfabriek. Knappers woont ook al jaren in de Westrand (op een steenworp afstand van mw. Van den Bouwhuijsen trouwens) en wilde graag nog 24 wijkbewoners meenemen naar die bijeenkomst. Nee, dat kon echt niet, vond men bij SUEZ, maar John zelf is van harte welkom “aangezien jij een kritisch volger van de ontwikkelingen rond de biomineraleninstallotie bent” , zo laat SUEZ vandaag per mail aan Knappers weten. De andere pakweg 2500 kritische volgers van de strontfabriek worden hiermee genegeerd. Kortom: alle burgers zijn gelijk, maar sommige burgers zijn meer gelijk dan anderen.

Mr. L.J.J.M. (Bert) Klijs

‘Wat er gebeurt met de aarde, gebeurt met de kinderen van de aarde. De mens heeft het web van het leven niet geweven. Hij is slechts één draad daarvan. Wat hij met het web doet, doet hij met zichzelf.’ (Opperhoofd Seattle, 1854)

Meer artikelen lezen, ga naar Mestfabriek.nl

Werkgroep Biomineralen vecht door tegen mestfabriek Roosendaal

Knappers.nl steunt al jaren de Werkgroep Biomineralen in Roosendaal. Eerder deze maand heeft deze bekend gemaakt het protest tegen de komst van een mestfabriek naast onze woonwijk in Roosendaal door te zetten.

 

De volgende tekst is met toestemming overgenomen. Bron: Werkgroep Biomineralen.

 

“Naar de Raad van State:  We weten het, het duurde lang voor de uiteindelijk beslissing viel.
De afweging die vooral gemaakt moest worden was wat het meest effectieve zou zijn, mede gezien in de tijd. Een rol daarbij speelt het feit dat de mestfabriek nog steeds niet beschikt over een Natuurbeschermingswetvergunning, wat betekent dat men weliswaar mag gaan bouwen, maar dat men de mestfabriek niet in gebruik mag nemen.
Een andere overweging is dat hoewel de Raad van State wellicht zal bepalen dat de door de Werkgroep ingediende bezwaren gegrond zijn, dat nog niet betekent dat de rechtsgevolgen van de uitspraak van de rechtbank teniet worden gedaan en de verleende vergunning vernietigd zal worden verklaard.
Kortom er viel nogal wat te overdenken.
Door meer dan de helft van de door de Werkgroep ingebrachte en onderbouwde bezwaren niet te behandelen, laat staan te weerleggen, had de rechtbank de Werkgroep in feite meer dan voldoende redenen gegeven om in hoger beroep te gaan bij de Raad van State.
Over de 2410 handtekeningen van de bedrijven en bewoners zweeg de rechtbank in alle talen; blijkbaar een verzoek tot een luisterend oor was voor deze belanghebbenden bij de rechtbank aan het verkeerde adres gericht

Een uitspraak die overigens in haar beredenering een merkwaardig facet bevat.
De rechtbank redeneert dat het al of niet verlenen van een vergunning voornamelijk bepaald wordt door:
– de wetgeving;
– de door het bevoegd gezag opgestelde vergunningvoorschriften.
Naar de mening van rechtbank is het daarbij kennelijk niet van belang of ingediende rapporten en dergelijke correct, consistent en in overeenstemming met de waarheid zijn. Van belang is volgens de rechtbank vooral dat die rapporten geen zaken vermelden die in strijd zijn of kunnen zijn met de wetgeving en de vergunningvoorschriften. De rechtbank vertrouwt er zo te lezen op dat dat het geval is bij de rapporten die door de mestfabriek aangeleverd werden aan het college van b &w van Roosendaal.
Dat eisende partijen aantonen dat dat college o.a. een haast rechtstreeks zakelijk belang heeft bij de realisatie van de mestfabriek en door de mestfabriek aangeleverde rapporten niet deugen en er dus niet voldaan zal kunnen worden aan de wettelijke voorschriften, is in de redeneertrant van de rechtbank niet relevant, want mocht het in de praktijk blijken dat niet voldaan kan worden aan wetgeving en vergunningvoorschriften, dan kan men immers te allen tijde een beroep doen op het handhavingtraject.
Het door de Werkgroep in haar beroepschrift aangedragene en aangetoonde wordt o.a. ondersteund door de resultaten van een onderzoek uitgevoerd door de Wageningse universiteit vervat in het rapport -Evaluatie geurverwijdering door luchtwassystemen bij stallen-, maart 2018, .Melse et al , waarin onomwonden wordt aangetoond dat de effecten van gaswassersystemen veel en veel te hoog zijn ingeschat. Een gegeven waar de rechtbank kennelijk niet van op de hoogte was/is. ( Zie ook artikelen in BNdeStem d.d. 06-07-2018)

Hier willen we het even bij laten.
Op 8 juli heeft de Werkgroep de voorzitter van de Raad van State kenbaar gemaakt dat zij in hoger beroep gaat tegen de uitspraak van de rechtbank Zeeland- West-Brabant.
Vermelden we nog dat ook Stichting Sirene en Mevr. Van de Bouwhuijsen –Kortman, vertegenwoordigd door haar juridisch adviseur dhr. B.Klijs, hoger beroep zullen instellen.

Wij houden u over de voortgang op de hoogte.” 

Verstandelijk beperkt? Of geniaal?

SDW Roosendaal heeft bij ons in de wijk Westrand een paar prachtige locaties waar mensen met een verstandelijke beperking worden opgevangen. Wonen, dagverblijf, alles is mogelijk en klasse geregeld. Regelmatig lopen er hier begeleiders door de wijk. Ze gaan om boodschappen, brengen krantjes rond en maken deel uit van onze wijk zoals het hoort. Zo ook vandaag. Ik ontmoet een begeleider met 3 jonge knullen, waarbij we even een leuk gesprek hebben. Zoals vaker. Een jongen schudt me de hand en vraagt mijn naam. De andere jongeman, ook client, vraagt mijn leeftijd. Ik zeg 56.

“En wanneer bent u jarig?”, waarop ik antwoord: “18 oktober”. “Ahh” zegt hij, dan wordt u straks 57 en dan bent u geboren in 1961″. Op zich nog niet zo verbazingwekkend.

Hij kijkt me nog even aan, en zegt. “En u bent geboren op een WOENSDAG”. Thuisgekomen. Mijn moedertje gebeld, die twijfelde. Google gecheckt. Het klopte!! Een WOENSDAG!

Mag ik deze jongeman nog “verstandelijk beperkt” noemen?
Of is het een knul die van een heleboel dingen te weinig weet, en van enkele dingen onvoorstelbaar veel?