Tag archieven: Cees Lok

Heren wethouders

Afgelopen donderdag was er een unieke vergadering van de gemeenteraad in Roosendaal. Zie vorige artikel. Hierbij besloot de gemeenteraad in meerderheid om net als 2410 inwoners naar de rechtbank te gaan om de plannen voor een mestfabriek tegen te houden. Hoewel Paul Klaver (raadslid voor de PvdA) tijdens een prachtig betoog (en uitstekend initiatief!) besloot dat we dit niet mochten zien als een “motie van wantrouwen” naar het college, kun je natuurlijk stellen dat de besluitvorming van dit college geen schoonheidsprijs verdient.

Tijdens de discussie rond deze mestfabriek heb ik eerder al eens een blog gewijd aan Toine Theunis, wethouder, en lijsttrekker van de Roosendaalse Lijst. Ik kon wel eens boos zijn op Toine, maar moet hem altijd het compliment geven dat hij aanspreekbaar blijft en tijdens een bak koffie of ontmoeting altijd respectvol mensen te woord staat. Het mag gezegd worden Toine. We zijn het niet altijd met elkaar eens maar zouden een gezellig potje kunnen biljarten.

Die andere wethouder, Cees Lok, lijsttrekker van de VVD Roosendaal, is de man die de meeste woede van de Roosendaalse burger naar zich toe trekt. Zeker inzake het dossier mestfabriek. Het zijn niet eens zijn uitspraken of beslissingen zelf, maar het is vooral zijn manier van communiceren. Bij het hapje en drankje na de vergadering besloot ik om hem toch nog eens te vragen waarom hij NOOIT antwoord heeft gegeven op mijn kritische 4 vragen, die je kunt lezen op www.mestfabriek.nl.
Welnu, daar kwam het antwoord: “Je hebt de vragen ook meegenomen in je zienswijze en dan hoef ik daar als wethouder geen antwoord op te geven”. Dat hij ook op andere vragen van mij en burgers weigert antwoorden te geven, dat vergeet hij ambtshalve even.

Meneer Lok is de man die je op straat kunt vragen: “Weet u hoe laat het is?”. Dan loopt hij gewoon door. Of, zijn antwoord zal dan wellicht NEE zijn, maar hij heeft dan niet het weldenkende vermogen in zich om te melden dat hij geen horloge aan heeft. Welnee, in al zijn horkigheid zegt hij gewoon NEE, zonder iets te melden. Deze horkigheid heb ik hem ook ten toon zien spreiden bij de diverse raadsvergaderingen die ik het afgelopen jaar heb bijgewoond.
Hoe correct de vraag van sommige raadsleden ook is, hij is een kunstenaar om met zijn handen in zakken een beetje stom te gaan staan lachen en geen antwoord te geven. Of een antwoord waar niemand iets mee kan. Daarbij achterlatend de indruk dat zijn ego nog groter is dan zijn snor.
Het maakt hem een vervelend arrogant mannetje. Het moet zeer frustrerend zijn voor zijn hardwerkende en sympathieke partijgenoten. Gelukkig sloot Lok het gesprek met mij af, dat hij nooit mijn suggestieve artikelen las, omdat het allemaal duiding gaf aan de manier waarop ik de dingen zag. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Gelukkig maar.

De meest raadsleden van de gemeente Roosendaal zijn gelukkig respectvolle en geduldige mensen. Mocht meneer Lok de komende periode wethouder blijven in Roosendaal, dan wens ik vooral de rest van gemeenteraad sterkte. Lok zal namelijk niet veranderen.

De paar mensen die ik heb beloofd om er volgend jaar met minder gestrekt been in te gaan tegen dit soort politieke arrogantie. Sorry, maar het is nog geen 2018.

Roosendaal, ruik ik rozen, of stront?

Sorry trouwe bezoekers van Knappers.nl. Het voelt alsof ik mijn blog, die al draait sinds 2007 de laatste jaren wat vervuild heb met de strijd tegen die stinkende mestfabriek plannen in Roosendaal. Van nature ben ik geen boze schrijver, maar de laatste jaren heeft boosheid en frustratie regelmatig ertoe geleid, dat ik in de “anti mestfabriek pen” ben geklommen. In de genoemde rubriek hebben al heel wat artikelen gestaan. Ik heb ingesproken in de gemeenteraad en samen met veel andere inwoners uit Roosendaal e.o. strijden we al jaren tegen de belachelijke plannen.

In februari is er een motie aangenomen, waarin bijna de voltallige gemeenteraad zeer duidelijk de mestfabriek wil afserveren. Burgemeester en wethouders, die al jaren samen met vroegere bestuurders hebben zitten slapen bij het maken van bestemmingsplannen, hebben helaas zelf de ruimte gecreëerd voor ondernemers om dit soort vergunningen aan te vragen. Inmiddels zit het moment er aan te komen dat, na de zomer vakantie, er knopen moeten worden doorgehakt. En jawel. De wethouder laat via de krant BnDestem vandaag weten dat “het weigeren van de mestfabriek miljoenen kost” en het “aanpassen van het bestemmingsplan zou nadelige financiële gevolgen hebben”.

Welnu meneer Theunis, en meneer Lok:
– Is het dan zo dat jullie al deze fouten uit het verleden en financiële gevolgen die dit met zich mee gaat brengen, BELANGRIJKER vinden dan onze gezondheid?
– Of spelen er andere financiële belangen een rol? Want een fabriek waar men een omzet van 25 miljoen euro per jaar van verwacht, tja, die levert hier en daar wellicht wel wat op?
– Wat heeft een gemeenteraad voor nut, als 25 tegen 7 raadsleden duidelijk maken dat deze mestfabriek er niet mag komen, en een stadsbestuur zich gaat verschuilen achter hun eigen fouten en rekeningen?
– Hoe durft een burgemeester bij het weigeren van een vergunning over een “onrechtmatige daad” te spreken, als iedereen inmiddels weet wat de nadelige gevolgen op het gebied van gezondheid zijn?

Als geboren Roosendaler ben ik benieuwd of over een aantal jaren onze stad stinkt naar rozen of naar stront.
Bestuurders van een stad zouden er moeten zijn om de belangen van inwoners te beschermen. Financiële belangen, die grotendeels met winst uit export naar het buitenland te maken hebben, zouden op de tweede plaats moeten komen.

Ik ben benieuwd wat ons stadsbestuur gaat beslissen. Want als dit fout gaat, dan is het straks geen strijd meer tussen gemeente en ondernemer, maar dan zullen inwoners tegenover bestuurders komen te staan bij de rechtbank. Als dit de route is die ons stadsbestuur wenst te nemen, dan vraag ik mij af wie er straks nog in die prachtige nieuwe wijk Stadsoevers wil gaan wonen?

Ik ga er nog steeds vanuit dat het gezonde (boeren) verstand het gaat winnen en dat de bestuurders een beslissing gaan nemen, waar onze kinderen later trots op kunnen zijn.

 

Wil jij de akties tegen deze mestfabriek steunen? Ga dan naar deze FACEBOOK pagina, en like, deel, reageer en schrijf mee!

STRONT

STRONT.

Ja STRONT (in deze varkensmest) was feitelijk de aanleiding dat ik exact een week geleden een OPEN BRIEF AAN DE BURGEMEESTER VAN ROOSENDAAL stuurde. Velen hebben deze brief gelezen. Mijn statistieken wijzen uit dat meer dan 3.000 mensen dit artikel volledig geopend hebben, en alleen al op Facebook is het artikel bijna 50 keer gedeeld. Ook daar een bereik van 5.000 mensen. Op mijn blog zelf en op de sociale media heb ik reacties van mensen uit het hele land, inclusief politici van de Provincie Brabant. Men is het met mij eens, dat het belachelijke plannen zijn….. om een MESTFABRIEK naast een woonwijk in de Gemeente Roosendaal te bouwen.

Iedereen die in Roosendaal iets doet met de politiek of bestuur heeft hem zo ongeveer gelezen. Zo niet, dan ben je een week met vakantie geweest of leef je communicatief ergens onder een steen. Ik heb de brief ingeleverd bij de GRIFFIE en hij is als ingezonden stuk vermeld in de dagmail van de gemeenteraad. Lopende het onderzoek wat de Gemeente Roosendaal doet, vindt men het wellicht moeilijk een reactie te geven.

Let op: ik heb de brief separaat gestuurd aan burgemeester Niederer en ook wethouder Lok en wethouder Theunis hebben hem beiden ontvangen. Tot op dit moment; NUL REACTIE van BenW.

Nog niet eens een bericht als: “Beste John, we hebben hem ontvangen, en we nemen je vragen in beraad”. Of iets als “John, leuk geschreven, maar we hebben echt schijt aan jouw ongerustheid”.

Ze hadden ook kunnen reageren met:

“John, we vinden jouw vragen omtrent de volksgezondheidsrisico’s zo ontzettend moeilijk dat we ze in DECEMBER ook al niet beantwoorden, nee we zijn liever druk met een onderzoek, samen met de ondernemer om te kunnen kijken hoe we de MESTFABRIEK er toch met een omweg tussendoor kunnen drukken.”

Of: “We willen die stinkende mestfabriek ook niet, maar gaan een vreemd spelletje spelen om te kijken of we onder die claims uit kunnen komen”.

Natuurlijk zijn dit zieke gedachtes van mij, die mag ik niet hebben. Nee, ik moet vertrouwen op een bestuur van onze stad, wat er voor zorgt dat wij geen levensgevaarlijke mestfabriek naast onze wijk krijgen.

Maar, beste Roosendalers, zeg het mij, heeft u nog vertrouwen in het bestuur van onze stad?
Voorlopig weet ik eigenlijk maar een ding zeker. STRONT stinkt, maar ruikt misschien een stuk prettiger dan de werkwijze die ons college van Burgemeester en Wethouders er op na houden.

Voelt u zich als bestuurder aangesproken door mijn nare kritiek? Reageer gewoon openlijk onder dit artikel, want aan mailtjes met “bladiebla en we zien het wel” daar veeg ik inmiddels mijn kont mee af.

Zoals u ziet, mijn blogpost begon en eindigt ook met …..

STRONT.