Ons hoofd denkt en praat in woorden, door ons hart soms nauwelijks te volgen. Ervaringen en emoties proberen we onder woorden te brengen. Toch lukt het ons vaak niet om precies te zeggen wat we diep van binnen voelen.
We zien met twee ogen.
We horen met twee oren.
Maar we praten met slechts met één mond.
Over een hart, dat we vaak niet begrijpen.
Het spreekwoord luidt “Hij heeft hart op de tong.”
Dus, moeten we vaak wat beter kijken?
Om het te zien liggen dan?