Benedictusberg, deel 2

20130408-004805.jpgVoor ik ga schrijven over mijn ervaringen in de Abdij Sint Benedictusberg lijkt me het handig om eerst te vertellen waarom ik deze keuze heb gemaakt. Waarom wilde ik in een klooster gaan logeren en waarom specifiek bij deze Benedictijnse monniken?

Dit begint met het gegeven dat ik in het verleden wel eens gedwongen ben om gedurende een periode van ziekte, rust te nemen. Hierover kun je lezen in de rubriek AntiStigma. Deze keuze voor rust werd dan uiteindelijk geadviseerd door de artsen. Nodig en onontkoombaar op dat moment. Ik kwam dan vanzelf terecht op een plek waar structuur en rust belangrijk waren. Nu, juist nu ik mij al jaren gezond voel, leek het me fijn om zelf deze keuze voor rust te kunnen maken. Bij de wens om tot bezinning te komen, kom je vanzelf bij een klooster terecht. Een paar dagen ontsnappen aan onze snelle wereld. Aan de waan van de dag.

Daarnaast is het zo dat ik de afgelopen jaren erg veel spirituele boeken heb gelezen. Boeken over filosofie, religies en levenswijzes… ik heb ze verslonden.

20130408-003655.jpgHet eerste boek wat ik las, tijdens een mooie vakantie in Frankrijk, in 2005, was van de beroemde Benedictijnse monnik uit Duitsland: Anselm Grün. Zijn wijsheden over rust, regelmaat en bezinning raakten me. Het zoeken naar waarheden, niet buiten jezelf maar juist naar binnen. Dat sprak mij aan en hielp bij een proces. Een proces van acceptatie. Via Grün ben ik terecht gekomen bij boeken over meditatie en filosofiën uit India. Maar zijn boek bleef de eerste richtingaanwijzer. Juist omdat hij Benedictijn was, kwam ik op het idee van een Benedictijns klooster. Toen ik via een vriend van een vriend hoorde dat hij jaarlijks naar de Benedictusberg ging, was de keuze snel gemaakt.

Van de gastvrijheid die deze monniken bieden, kunnen veel hotelmanagers nog wat leren. Zelden in mijn leven heb ik mij zo welkom gevoeld, bij liefdevolle mensen die ik nooit eerder heb mogen ontmoeten.
Het zijn bijzondere dagen geworden. Verrassend om jezelf tegen te komen, op momenten waar je het misschien niet meteen verwacht. Jullie gaan er komende postings meer over lezen. Over mijn verblijf, over leven volgens de regels van Benedictus. En over wat dit met mij deed. Wordt vervolgd…

Een gedachte over “Benedictusberg, deel 2”

  1. Ik ben erg benieuwd naar je verhalen. Zo herkenbaar die gastvrijheid in kloosters. Ook hier in de VS ervaar ik dat. Ik ga bijna naar een kloosterleven verlangen 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *