Laat ik om te beginnen verklaren dat ik een enorme natuurliefhebber ben. Ik heb een ongelooflijke liefde voor vogels en geniet van de prachtige bomen in ons land. Ze zijn nodig, geven ons zuurstof, verkoeling in de zomer, huisvesting voor de vogels en ze maken onze wereld ontzettend veel mooier.

Een jaar of wat terug heb ik mij in onze gemeente Roosendaal gekeerd tegen de kap van 11 prachtige esdoorns. Iemand in de straat had last van wat wortels, en heeft een hekel aan blaadjes. Hij ging klagen en de gemeente wilde meteen die 11 bomen kappen. Daar heb ik mij samen met anderen tegen verzet en uiteindelijk is er maar 1 van die serie gekapt, de rest is blijven staan. Maak je daar vrienden mee? Eh nee… Maar goed, als je een hekel hebt aan blaadjes van bomen in je tuintje dan moet je maar op een flat 14 hoog gaan wonen. Dan blijft je balkonnetje wel schoon.

Ik woon in een mooie groene wijk in Roosendaal, alleen als het gaat om die prachtige bomen dan lijken de rollen nu omgekeerd. Er staan al jaren  8 enorme moerascipressen in onze straat. Dicht bij huizen, en toen er in een storm eentje afbrak, hadden buren stevige schade. Ze moesten maar aankloppen bij hun verzekering en dat ze uiteindelijk een bedrag te kort kwamen, daar lag de gemeente niet wakker van. Op dit moment staan er nog 7 van deze bomen in onze straat, allemaal direct naast huizen. Sinds 2018 zijn we al aan het klagen bij de gemeente. Verzoeken om extra onderhoud en maatregelen. De mensen hebben overlast, enorme wortels onder hun huis, dakgoten 8 x per jaar schoonmaken etc. Het probleem is nu dat er eentje in duidelijke slechte staat is. Volgens ons zelfs ziek. Deze ziet er in het voorjaar erg armetierig uit terwijl de anderen al groen worden. Ze verliezen bij storm allemaal enorme takken. Ze zijn inmiddels ruim 25 meter hoog. Vijf huishoudens voelen zich onveilig, en diversen hebben stappen ondernomen. Brieven, mails, wethouder, ambtenaren, iedereen is er lekker druk mee. Waarom ze er jaren terug na de storm dus 2 gekandelaberd hebben en de rest niet, wij weten het niet. Kandelaberen wil zeggen dat aan het einde van het jaar alle takken er worden afgehaald zodat er een totempaal over blijft die nieuwe takken krijgt. Daar moet de gemeente dan een kapvergunning voor aanvragen en dat vinden ze zelf nogal wat werk. Dat ze tig jaar geleden beter na hadden kunnen denken over welke boom je waar plant, ach, het is gebeurd.

Deze 7 bomen staan op een speciale lijst van monumentale bomen, en blijkbaar is die lijst zo heilig dat het behoud er van belangrijker is dan de veiligheid van de omwonenden.

Nogmaals, het zijn prachtige bomen, in een mooi park met volop ruimte waar ze geen schade kunnen berokkenen. Maar de omwonenden die er nu wakker van liggen moeten dus tot het voorjaar wachten. Dan gaat de gemeente namelijk onderzoeken of er sprake is van ‘onveiligheid’.

Dat er wellicht tegen die tijd ongelukken zijn gebeurd, ach, het hout is heilig blijkbaar. Met enkele omwonenden ligt nu het plan om juridische maatregelen te nemen. Dat schijnt tegenwoordig te moeten om bij een gemeente iets gedaan te krijgen…

Op mails krijgen we reactie, maar een briefschrijver op papier heeft al 1 maand niets gehoord. Gelukkig zijn de takken nu kaal dus is er minder risico bij storm dan wanneer ze vol groen zitten. Overigens zijn er ook mensen die minder last hebben van het onveilige gevoel maar zich wel ergeren aan de overlast en dat de gemeente het niet opruimt.

Persoonlijk leek het mij slim om deze ergernis eens wereldkundig te maken. Misschien dat dit zorgt dat de gemeente haar verantwoordelijkheid neemt?

Een kapvergunning moet volgens de gemeente namelijk een gegronde reden hebben.

Kijk even naar de foto. Daar liggen dus mensen onder te slapen.

Hoe gegrond kan een reden zijn?

Lieve mensen. Het was een bijzonder jaar en een buitengewoon jaar. Laten we in 2022 er met zijn alleen een mooier jaar van maken. Hopend op een goede gezondheid voor de mensheid. En een beetje meer liefde voor elkaar. 

Het Permekeplein. Een lelijk plein in de Gemeente Roosendaal. Winkels en appartementen zijn er al jaren gesloopt. In 2013 zou er al gebouwd moeten worden door Alwel. Helaas gebeurt er niks. Al jaren is het een aanfluiting in onze prachtige groene wijk. In Corona tijd is het verworden tot een hangplek waar elke ochtend afval geruimd moet worden. En dan ineens besluit de natuur te laten zien dat er op een berg verschoven zand, best iets moois kan gebeuren. Zomaar. Aangewaaid. Misschien inspireert deze foto ons stadsbestuur van Roosendaal, om toch iets moois met dit plein te gaan doen? Het zaadje is geplant.

Ons stadstuintje tiert welig. En terwijl ik het schrijf denk ik dat het wiert telig moet zijn. Of is het welig tieren? Of was het nu tierig welen. Enfin, het staat er lekker bij dus. Een buitje op zijn tijd kan geen kwaad. 

BANKJE WEG, BANKJE TERUG

Vorig jaar zomer schreef ik Bankje Weg. Naast het Huis van de Westrand, wat we hier nog graag Wijkhuis West noemen, had de gemeente overlast rondom een bankje. Daar sliepen dan mensen zonder vaste woon of verblijfplaats (noemen ze daklozen, dan klinkt het niet zo heftig). Dat artikel kun je lezen via deze link.

Dat ze het bankje weg haalden, snapte ik wel hoor, maar nogmaals, een probleem los je er niet mee op. Mijn blogje van toen bereikte de wethouder in kwestie. Deze dame beloofde mij na wat mailwisselingen dat er een bankje terug mocht komen. In overleg heb ik zelfs een plek mogen bepalen die goed zichtbaar was. Daar hebben ze een tijdje een boomstam weg gelegd, misschien als reminder, geen idee. Die boom is ook weg, en, je raadt het al, we zijn nu 9 maanden verder, geen bankje.

In heel de wijk is het schaars met bankjes hoor. De gemeente bespaart graag en ach, die oudere mensen hebben toch allemaal een rollator, gaan ze daar lekker op zitten.

Een paar maanden terug besloten ze bij een hele mooie oude boom in de wijk wat waarschuwingsborden te plaatsen. We hadden er gemeld dat er tegels los lagen. Wat denk je. Loop ik er vorige week langs om te kijken of er iets gebeurd is aan de losse tegels.

Ehhh nee.

Wel goed nieuws.

Bewoners of kinderen hebben van het waarschuwingsmateriaal van de gemeente Roosendaal zelf een bankje gemaakt.

Kortom, na burger participatie zoals onze gemeente dat noemt: BANKJE TERUG!