Jaja lezers, het was even rustig aan het front. De voltallige redactie van Knappers.nl was met vakantie in de Belgische Ardennen.  We zaten aan het grootste stuwmeer van zuid-Belgie, het “Lac de la Platte Taille”. Dit ligt onder Charleroi aan de Franse grens. Genoten van prachtig weer, wat wandelen met de hond in het bos, vissen aan het meer, wat eten, wat drinken…. Hoe slecht kan een mens het hebben. Heerlijk, even geen dagelijkse verplichtingen. Tijdens de rust van het vissen ontdek je dat je vanzelf minder de gevangene blijft van je eigen gedachtes. Ik besef dat mijn dagelijkse leven een aaneenschakeling is van gebeurtenissen, die gebeuren, zonder dat ik daar heer en meester over ben. Als het mij lukt om mij, vooral bij alles wat ik niet wens, neer te leggen, en te genieten van dat wat mij als plezierig overkomt, dan is alles goed zoals het is. Alle woorden, die ik hier verder over zou kunnen schrijven, zijn wat mij betreft samen te vatten tot een woord: OVERGAVE. Overgave aan dat wat is.
Verder heeft mijn vakantie mij doen beseffen dat ik (soms, afhankelijk van mijn stemming) wat minder alle waarheden in woorden moet zoeken, maar juist er bij vandaan moet zien te blijven. Want is niet de waarheid die wij zoeken, of vinden, of menen te vinden, vele malen groter, diepzinniger en mooier dan welke woorden bij elkaar dan ook.
Tijdens onze vakantie, liepen wij vaak ‘s avonds, in het donker met de hond langs het prachtige meer. Er staan daar geen lantarenpalen, en het enige licht wat je hebt was van sterren en maan. Dan keken we naar de hemel….en bleek dat ik het gedicht hierover al eerder had geschreven. Zie www.knappers.nl/?p=107