Elk jaar rond deze tijd, als we op het randje van de kerstdagen zitten, krijg ik altijd de behoefte om om te kijken. Om te kijken naar het afgelopen jaar. Als ik kijk naar mijn eigen gezin en geliefden, dan hadden we een mooi jaar. Waar ik dankbaar naar omkijk. Niet alles gaat goed, maar ‘veul wel’, zeggen we hier.

Ons landje?

Ach, er wonen veel mopperaars in ons land die vinden dat alles anders moet en beter kan. En natuurlijk is dat zo. Het kan beter in de zorg. Beter in Groningen. Beter bij mensen die onder de armoedegrens leven. In Den Haag zouden ze beter moeten regeren. Die tweede kamer is af en toe net een kleuterklas waar ze ruzie met elkaar maken. En waarover? Vaak lijkt het dat de ene egoïstische egotripper meer stemmen wil hebben bij de volgende verkiezingen dan die andere druktemaker. De Nederlandse politiek lijkt angstig voor alles wat anders is. Gaat er iets niet goed, dan moet er een zondebok gevonden worden. En terwijl onze overheid zich drukt maakt over allerlei randverschijnselen en grenzen, staat buiten Nederland op een heleboel plekken de wereld in brand.

Spreek je een mopperende Nederlander?

Vraag eens of ze mopperen omdat ze het zelf zo slecht hebben, of omdat er overal in de wereld oorlog is en niemand er wat aan lijkt te doen. Wie het achtuurjournaal kijkt, krijgt het vermoeden dat de wereld langzaam aan het vergaan is. Niemand grijpt in.

Kan de politiek de wereld veranderen?

Nee, ik geloof er niet meer zo in. Als we de wereld willen veranderen, dan moeten jij en ik dat samen doen. Een beetje naar elkaar omkijken. En laten we hopen dat de mensen om ons heen dat licht verder dragen. Wordt de boze buitenwereld ons even te veel, dan doen we de kachel aan, de gordijnen dicht, en gaan we lekker bij elkaar zitten.

Mensen, wees lief voor mekaar. 

Fijne kerst en een gezond 2025!

John, december 2024.