Categoriearchief: * STOP de MESTFABRIEK in Roosendaal

Werkgroep Biomineralen reageert op ontwerpbesluit mestfabriek

De Werkgroep Biomineralen die zich verzet tegen de komst van de mestverwerkende fabriek aan de Potendreef te Roosendaal, diende deze week haar zienswijzen in bij het College van Roosendaal op het ontwerpbesluit van de mestfabriek van ZLTO.

In haar schrijven reageert  de Werkgroep op de door ZLTO ingediende rapporten, het MER – en GGD – rapport en het door het College van Roosendaal opgestelde ontwerpbesluit.

biomineralen-img150De Werkgroep wijst het College er op dat  de grondwet de overheid verplicht tot bewoonbaarheid van het land,  de bescherming en verbetering van het leefmilieu en het nemen van  maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid. Zij vraagt zich af hoe dit te rijmen valt  met een fabriek die een last en gevaar voor de omgeving in zich bergt. .

Zij constateert dat het al vanaf 2013  zowel bij ZLTO als bij het College ontbrak aan enige bereidheid tot communicatie met  de bewoners van het aangrenzende industrieterrein, de Westrand en een deel van het Centrum. Dat gebeurde pas in 2016 toen ZLTO dacht dat men de fabriek toch niet meer tegen kon houden

Naar de mening van de Werkgroep zijn de rammelende rapporten een aaneenrijging van aannames, berekeningen, onzekerheden en veronderstellingen.

Een voorbeeld daarvan is het zoveelste geurrapport waar duidelijk uit blijkt dat men probeert met gebruik van formules tot een acceptabel rekenkundig resultaat te komen: de geurnorm. En dat zou in de praktijk dus weleens behoorlijk tegen kunnen gaan vallen.

En terwijl in de  rapporten het gebrek aan gegevens en de schattingen de pagina’s uitpuilen. beweert het MER-rapport dat er geen leemten in kennis zijn.

Een MER rapport dat volgens het College het voortbrengsel zou moeten zijn van de op 23 juni 2016 door de gemeenteraad ingediende motie. Een zogenaamd MER  rapport wat echter de Werkgroep doet denken aan een spreuk van Jan Vercammen “Bedrogen worden is vervelend, dat weten is onaangenaam, maar weten dat men het weet is onuitstaanbaar.”

Zij merkt nog op dat met deze handeling van het College het belang van de omwonenden werd en is geschaad, maar dat dat kennelijk niet van belang werd geacht, ook niet door de Raad.

De Werkgroep vindt dat het handelen van het College de indruk wekt van vooringenomenheid en partijdigheid wat  in strijd is met het bestuurlijke Fair Play beginsel  .

Naar de mening van de Werkgroep is de  mestfabriek een proefproject. Men had mogen verwachten dat de uiterste nauwkeurigheid, zorgvuldigheid en voorzichtigheid zou worden betracht. Het tegendeel is waar. Als de Werkgroep en de bewoners niet van zich hadden laten horen , had de fabriek er al gestaan met alle gevolgen van dien.

De Werkgroep constateert dat het het GGD rapport mankeert aan eigen inbreng en men in feite alleen maar achter de Omgevingsdienst, het College en de ZLTO aanloopt. De GGD verwacht dat de overlast acceptabel zal zijn. Alleen vergeet de GGD aan te geven wat zij daar onder verstaat.

Helemaal onbegrijpelijk vindt de Werkgroep het gemis aan artikelen over handhaving in het ontwerpbesluit. Op grond van haar ervaringen in het verleden weet de Werkgroep dat, zo niet aan de voorschriften en opgelegde normen zal worden voldaan, het gewoonte is dat er doorgesukkeld zal worden. De fabriek zal  toegestaan worden te experimenteren met allerhande maatregelen en kan zo jaar op jaar een wijk/woonbuurt terroriseren.

De omwonenden hebben dan slechts twee middelen tot hun beschikking: klacht op klacht op klacht op klacht indienen tot ze een ons wegen of gaan verhuizen. De Werkgroep  is van mening dat de omwonenden op die wijze vogelvrij verklaard worden en dat hun woongenot en gezondheid ondergeschikt gemaakt worden aan het belang van Biomineralen B.V..

Zij eist dan ook van het College, zo die van zins zou zijn de vergunning aan Biomineralen te verlenen, dat in de vergunning de sancties vermeld moeten worden  welke zullen worden toegepast als door Biomineralen B.V. niet voldaan zal worden aan de voorwaarden, voorschriften of/en opgelegde normen. Het College zal tevens aan dienen te gegeven op welk moment de sancties zullen leiden tot het onder bestuursdwang stilleggen en/of definitief sluiten van het bedrijf Biomineralen B.V.

De Werkgroep  stelt dat, mochten sancties in de omgevingsvergunning ontbreken, de Werkgroep dat dan zal opvatten als een door het College bewust aansturen op een schending van het vertrouwensbeginsel.

Wat de Werkgroep betreft is er slechts één oplossing om alle problemen in de toekomst te voorkomen: geen vergunning verlenen.

Werkgroep Biomineralen

Zie o.a. Facebook:  https://www.facebook.com/STOPMestfabriek/

ZIENSWIJZE (bezwaar tegen MESTFABRIEK Roosendaal)

Onderstaand schrijven gaat deze week naar het College van B&W van Roosendaal. De bezoekers van Knappers.nl mogen alvast meelezen:

Aan: ​Het College van B&W van de Gemeente Roosendaal    Postbus 5000, 4700 KA Roosendaal

Onderwerp: ZIENSWIJZE op het ontwerpbesluit, voor het oprichten van een productiebedrijf van een nieuwe inrichting aan de Potendreef te Roosendaal, zaaknr. 2016WB0296, fase 1. (in onderstaand document genoemd: MestFabriek)

“Geacht College,
Als geboren en getogen Roosendaler ben ik opgegroeid in de Westrand; heb hier 20 jaar geleden het ouderlijk huis gekocht. Ik kan mij de tijden herinneren dat we overlast hadden van de oude suikerfabriek. Stank, rook en fijnstof. Als mijn moeder de witte was buiten hing en de wind stond verkeerd, kon ze alles opnieuw doen. Wat er toen al in onze longen is terecht gekomen? Geen idee…
Inmiddels staat al jaren de huidige vuilverbranding zijn rook uit te blazen, naast onze woonwijk. Deze hele woonwijk grenst aan de rijksweg A17, en heeft op zich dus al genoeg luchtverontreiniging te verwerken. Ik heb de onderzoeksrapporten gelezen. Ben geen ingenieur en ga mij ook niet verdiepen in alle waarden, grenzen en normen die al of niet overschreden gaan worden, bij het in werking stellen van wat ik hier als “mestfabriek” omschrijf. Ik heb wel verstand van taal en kan begrijpend lezen. In alle rapporten vind ik het opvallend dat het vol staat met onzekerheden en termen als “mits en indien”. Er wordt letterlijk verwezen naar de gevaren.

Op mijn publiekelijk te bezoeken weblog Knappers.nl heb ik al regelmatig met enorme verbazing over de plannen gesproken. Wat mij echt boos maakt is vooral, hoe noch de gemeente Roosendaal, noch de ondernemer deze plannen bij de bewoners van Roosendaal West heeft voorgelegd en toegelicht. Er wordt voortgeborduurd op een oud bestemmingsplan wat dateert uit de jaren 70. Als wij als bevolking erachter komen dat deze mestfabriek-plannen door de gemeenteraad worden geloodst dan zien we na wat media-aandacht dat ineens (binnen 1 week) alle politieke partijen het eens zijn dat er toch een MER moet komen en een GGD onderzoek. Deze onderzoeken staan echter vol onzekerheden en ik heb persoonlijk gesproken met een longarts en oncoloog over deze verslagen. Beiden zijn van mening dat het een stuk gezonder is om niet onder de rook van een mestfabriek te gaan wonen, en toch lijkt het er nu op dat onze politiek hooguit probeert wat “zorgen weg te nemen” maar verder niet echt het belang dient van onze inwoners.
Het varkensvlees wat verwerkt wordt in Oost-Brabant vooral, wordt geëxporteerd naar het buitenland. De mestkorrels die uiteindelijk gemaakt worden van deze mest, worden geëxporteerd naar het buitenland. En omdat onze huidige afvalverwerking dus restwarmte over heeft, zou dan deze mestfabriek hier in Roosendaal moeten komen? Ik vind het dus als inwoner van de Gemeente Roosendaal onvoorstelbaar dat men dit laat gebeuren. Om niet te zeggen waanzinnig.

Mijn vragen:
1. Bij wie moet ik aankloppen als straks mijn longklachten verergeren?
2. Bij wie moet ik aankloppen als de waarde van mijn huis gaat dalen omdat ik “onder de rook van een mestfabriek” woon?
3. Bij wie moeten we als bevolking aankloppen als er straks rare ziektes ontstaan door bacteriën, waarvan nog niet exact bekend is wat de gevolgen zijn? (zie Q-koorts, varkensvirus e.d.)
4. Is het nu werkelijk niet mogelijk om een fabriek als deze, eigenlijk welke fabriek dan ook, niet naast een woonwijk te bouwen. Ofwel; zijn er geen alternatieven waar nauwelijks mensen naast wonen?

Ik ben er van op de hoogte dat heel wat mede-belanghebbenden uit de wijk gelukkig zullen ingaan op de gebrekkige communicatie, de fouten en gevaren in de rapporten, als ook de gemaakte fouten in de politieke procedures. Ben enorm blij dat er een Werkgroep Biomineralen is opgericht. Deze club mensen heeft m.i. veel beter begrepen waar dit alles over gaat dan het gemeentebestuur.

Tot slot wil ik graag dit kwijt:
Tijdens gesprekken met diverse politici uit de stad ben ik er achter gekomen dat desbetreffende bestuurders veelal nauwelijks kennis hebben van deze discussie. Wanneer ik ze daar op aanspreek komen ze vooral met regeltjes en verschuilen zich achter eerder genomen, ongezonde beslissingen. Emoties worden opzijgeschoven en diverse wethouders lijken voor alle onrust en emoties in onze wijk Westrand en daarbuiten, geen oor te hebben. Emoties zijn blijkbaar geen argumenten voor hen. Dit, in een tijd waarin zowel globaal als landelijk bewezen wordt dat emoties wel degelijk argumenten zijn.

Voor mij heeft het volgen van deze hele besluitvorming en het beluisteren van gemeenteraadsvergaderingen opgeleverd dat ik geen enkel vertrouwen meer heb in de Roosendaalse politiek. Laat staan in de ondernemingsplannen van SUEZ en ZLTO die er uiteindelijk alleen op uit zijn om geld te verdienen, los van welke schade dit voor onze gezondheid gaat opleveren.

Ik verzoek hierbij dan ook de Gemeente Roosendaal om schriftelijk mijn 4 vragen boven te beantwoorden. Verder zal ik niet schromen om persoonlijk juridische stappen te overwegen.

Rest mij u te informeren dat ik deze volledige tekst publiekelijk zal publiceren op mijn eigen site Knappers.nl. Dit doe ik vooral omdat ik namelijk van mening ben dat onze samenleving veel beter geïnformeerd had moeten worden, zowel door politiek als door de ondernemers in kwestie.

Met hartelijke groet, in afwachting van uw antwoord, John Knappers.

Zitten wij in 2046 in de SHITZOOI in Roosendaal?

Hij vond het jammer dat ik er volgens hem “met gestrekt been in ging”. Een wethouder in Roosendaal, die ik aansprak op sociale media. En ja, inderdaad, ik heb behoorlijk gedramd op twitter, en met een filmpje op YouTube. En op Facebook. Als ongeruste inwoner van Roosendaal, die liever niet naast een stinkende mestfabriek komt te wonen ben ik de afgelopen maanden flink los gegaan. Googel even op “mestfabriek” en “Roosendaal” en we komen elkaar tegen. Ik geef ruiterlijk toe dat ik voor de bestuurders van onze stad een luis in de pels ben. Prima, die zijn nodig volgens mij, om te blijven beseffen dat het jeukt.

De wethouder gaat net als de meeste politici op sociale media geen discussie aan. We lezen in de regionale krant, vaak vertekende berichten. Journalisten zijn blijkbaar niet altijd in staat om een gemeenteraardsvergadering correct samen te vatten. Dus de “burgerjournalisten” die we tegenwoordig allemaal samen zijn, die komen vanzelf in opstand. Ook ik…

imageWaarom? Omdat ik tot in mijn vezels besef dat een Biomineralen Fabriek naast de bestaande Vuilverbranding van SITA/SUEZ niet bepaald een verrijking is voor ons leefmilieu. Ik heb politieke partijen aangesproken op hun verantwoording. Ik ben fan en supporter van de Werkgroep Biomineralen. Een club mannen die meer verstand heeft van de gevolgen voor ons milieu dan de gemeenteraad van onze stad. Alle inspanningen van deze werkgroep en enkele weldenkende politici ondersteund door verontruste burgers, hebben er voorlopig toe geleid dat er een nieuwe Mileu Effect Rapportage komt. De Gemeenteraad vond dat uiteindelijk toch wel nodig.

Bij deze MER plaats ik meteen een kanttekening, omdat ik uit alles opmaak dat het de gemeenteraadsleden vooral te doen is om het “gerust stellen” van de inwoners van Roosendaal. Of ze echt beseffen dat een mestfabriek ongezond is EN op deze locatie naast een woonwijk niet thuis hoort, daar twijfel ik nog aan. De tijd zal het gaan leren.

Mocht die Mestfabriek onverhoopt er toch gaan komen, dan gaan we als bewoners van Roosendaal er qua gezonde lucht niet op vooruit. En wellicht tonen onderzoeken over een 30 jaar aan, dat we hogere percentages met longziekten of andere kwalen aantreffen in Roosendaal.

Als dit in 2046 zover mocht komen, en mijn kleindochter vraagt tzt als ik 84 ben aan mij:

“Opa, waarom hebben jullie daar niks aan gedaan toen in 2016?”.
Dan zal mijn antwoord zijn: “Tja, Carice, we hebben daar met een heleboel mensen wat aan willen doen, maar er was in die tijd veel geld mee gemoeid, en er waren jaren daarvoor al plannen gemaakt, waar de wijze politici niet op terug durfde te komen. Ze durfden ook hun wethouders en partijbesluiten niet af te vallen, dus tja, de democratie heeft er voor gezorgd dat we nu in de SHITZOOI zitten hier”.

Wie wil er nu een mestfabriek naast een woonwijk?

Van enkele specialisten heb ik (na de opname van deze VLOG) begrepen dat ik bepaalde technische omschrijvingen en processen niet helemaal goed heb geduid. Zo wordt deze mest niet “verbrand” maar “gedroogd/verhit”. Het gaat mij om de boodschap, en die mag duidelijk zijn. Ik maak overigens geen deel uit van de Werkgroep Biomineralen of een politieke partij. Dit betreft de gesproken column van een verontruste burger.

Wonen wij straks naast een mestfabriek?

Met verbazing volg ik de laatste maanden de berichtgevingen rondom de komende biomineralenfabriek in Roosendaal. Zie vandaag BnDestem
Ik dacht altijd dat ik me geen zorgen hoefde te maken over het vestigen van bedrijven om de hoek, die slecht zijn voor onze gezondheid of milieu. Welnu, deze gedachte blijkt onterecht. Terwijl NIEMAND precies weet wat de directe gevolgen voor omwonenden zijn op het gebied van volksgezondheid en geuroverlast, lijkt het erop dat de Gemeente Roosendaal weinig bezwaar maakt tegen de komst van deze mestfabriek. Wethouders maken zich liever druk over een uurtje meer of minder gratis parkeren in de stad. Maar wanneer het gaat om de VOLKSGEZONDHEID en prettig wonen van de burger, dan wijst de betreffende wethouder simpel naar de vergunningen die verder doorlopen dienen te worden, en verder zoeken we het maar uit. Hij woont vast niet om de hoek.

We hadden vroeger de SuikerFabriek, we hebben nu nog de vuilverbranding en ach, die wijk de Westrand kan er als buren nog wel een mestfabriek bij hebben. Terwijl ieder weldenkend mens toch kan bedenken dat zo’n fabriek op een industriegebied thuis hoort, waar geen complete wijken naast liggen. Ik wijs naar de foto.

image

Staat u kritisch tegenover de komst van deze mestfabriek, zoek dan op Facebook naar “werkgroep Biomineralen”. Zij doen er gelukkig van alles aan om dit tegen te houden.
Mocht de fabriek er wel komen, dan ga ik waardevermindering van mijn huis maar eens berekenen. Deze rekening stuur ik dan naar de Gemeente Roosendaal. Betalen ze vast snel dan, want geld is het enige waar ze niet zo wakker van liggen. Of ontvangen ze liever dan dat ze uitgeven, zou dat de trigger zijn?

Voorlopig ga ik er vanuit dat er nog genoeg gezond verstand bestaat en onder druk van de publieke opinie deze mestfabriek hier niet gaat komen. Het is in ieder geval tijd dat er door de Gemeenteraad Roosendaal een frisse wind gaat waaien. Want anders hebben wij die straks niet meer in onze wijk, en mogelijk de hele stad.