Oh. Wat houden we toch van dieren. Er spoelt een bultrug aan op een eilandje bij Texel. Terwijl deze prachtige walvis misschien wel de bedoeling heeft gehad om te rusten of te sterven, wie zal het zeggen, gaat heel Nederland er zich mee bemoeien. Voor je het weet is er een kompleet mediacircus losgebarsten. De bultrug wordt tijdens het radionieuws als groter leed eerder genoemd dan de 27 doden in een Amerikaans dorpje.
Blijkbaar drukt verdriet zich uit in kilo’s. Politici zijn onderweg, instanties tegen dierenleed roepen om het hardst. Iedereen heeft een mening.
Ondertussen zweeft het dier door mensenbemoeienis, na een mislukte euthanasie poging ergens tussen leven en dood. Want redden lukt niet, maar doden ook niet. Wie het beest in de ogen kijkt kan het verdriet voelen.
Het is bijna kerst. Kunnen we het beest dan niet slachten. Een walvis van 20.000 kilo levert toch aardig wat porties vlees op?
Maar nee, dat kan niet, dat mag niet.
Vlees komt uit de supermarkt en wordt door onze reclamewereld zelfs “diervriendelijk” genoemd.
Die bultrug heeft een mooier en vrijer leven gehad dan welke plofkip in zijn 6 weken durende leven in een gevangenis ooit heeft kunnen genieten.
Ik zou zeggen, eet smakelijk mensen.
En niet nadenken hoor, wat u in de pan gooit.
Dat stukkie vlees heeft nooit een strand op Texel kunnen vinden.
Helemaal gelijk heb je. En mocht je niet van Bultrug houden een kleine 5 km verderop is een heerlijke potvis aangespoeld. Misschien is dat een optie voor 2e kerstdag!
Hoi John,
Mooi omschreven. We houden onszelf graag gevangen door onze gevoelens en emoties te uiten over zaken die buiten onszelf plaatsvinden en pleiten ons vrij door opgelegde woorden als biologisch, ecologisch etc. Een “verantwoord” omhulsel voor het stille lijden.
Namasté Joan
PS: dank voor het inzicht
Mooi geschreven John, en ik ben het helemaal met je eens. Met de ene hand strooien we dierensentiment, en met de andere bouwen we vleesfabrieken en maken we dieren tot producten.
Beste John,
Mooi verwoord! Dieren zonderen zich vaak af, wanneer zij gaan sterven. Misschien was dat hier ook zo. Mensen willen dan vaak wat “doen”, terwijl soms “laten” de beste vorm van doen is. Da’s best lastig voor sommigen.
Misschien kunnen mensen, na het lezen van jouw stuk, het laten om met de kerst vlees te eten….en daarna heel 2013 (heel misschien).
Gr Hetty
Wat een kul. Een bultrug zit vol met kwik en PCB’s en is absoluut niet geschikt voor consumptie. Die bultrug mocht niet gered worden vanwege het waardevolle skelet.
Ik ben het met Petra eens.
Bleek dat het een jong gezond dier was,
men had onmiddellijk het dier terug moeten slepen…..
Zonder media, gewoon flink werk aan de winkel!
Niets anders.