Vreugde en verdriet: En toen zei een vrouw: “vertel ons over vreugde en verdriet” en hij antwoordde, zeggende: “Je vreugde is je ongemaskerde verdriet”. De bron waaruit je lach opwelt is dezelfde die maar al te vaak gevuld was met je tranen. Hoe kan het ook anders ? Hoe dieper verdriet in je wezen inkerft, hoe meer vreugde je kunt bevatten. Is de drinkbeker die de wijn bevat niet dezelfde beker die in de oven van de pottenbakker gehard is ? En is de luit die de geest tot rust brengt niet hetzelfde hout dat met messen werd uitgehold ? Kijk als je je verheugt diept in je hart en je zult ontdekken dat enkel wat verdriet berokkent, vreugde schenkt. Kijk als je verdriet hebt opnieuw in je hart en je zult zien dat je in werkelijkheid huilt om wat eens je grootste verrukking was”. Sommigen van jullie zeggen: ”vreugde is groter dan verdriet” en anderen: “nee, verdriet is groter”. Maar ík zeg je: “ze zijn onafscheidelijk”. Tezamen komen ze en als de een aanzit aan je tafel, bedenk dan dat de ander ligt te slapen op je bed. Ja, als de schalen van een weegschaal balanceer je tussen je vreugde en je verdriet. Alleen als je leeg bent, ben je in rust en in evenwicht. Als de schatbewaarder je optilt om zijn goud en zijn zilver te wegen, kun je het rijzen en dalen van je vreugde of je verdriet niet vermijden.  Door Kahlil Gibran (uit: De profeet)