Op de grens, daar gebeurt het. Waar de golven het strand op rollen. Daar in branding zoeken we, Naar schelpen die onZin vertolken, Tot we de Zin geboren zien worden.
In het witte schuim, Wat wegwaait in de wind, Zag ik even alle waanZin, Die niet plakken bleef in het zand, Als woorden zonder letters, Een echo in de duinen. Jij keek om.
“Als de clown zijn masker niet meer kan vinden.
Het uiteindelijk dan vindt, maar niet meer kan dragen.
Omdat het niet meer past, of niet eens meer als van hem voelt.
Dan rest hem niets meer, dan het voor eeuwig af te zetten.”
Dit was de gedachte
die bij me opkwam
toen ik gisteren
het trieste nieuws hoorde
dat topacteur
Robin Williams
(één van mijn grote filmhelden)
uit de tijd
was gestapt.
“All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost.
From the ashes a fire shall be woken,
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.”