mij gedachtenkronkels in woorden
Op de grens,
daar gebeurt het.
Waar de golven het strand op rollen.
Daar in branding zoeken we,
Naar schelpen die onZin vertolken,
Tot we de Zin geboren zien worden.
In het witte schuim,
Wat wegwaait in de wind,
Zag ik even alle waanZin,
Die niet plakken bleef in het zand,
Als woorden zonder letters,
Een echo in de duinen.
Jij keek om.
(© Knappers.nl, foto – Zoutelande, 5-10-14)
veel had hij nodig
om de rijkdom te vinden
die hij vond in niets
(Haiku, © Knappers.nl, 28-9-14)
Wetend wat hij dacht,
dacht hij heel wat te weten.
Niets bleek minder waar.
(Haiku, © Knappers.nl, 30-8-14)
“Als de clown zijn masker niet meer kan vinden.
Het uiteindelijk dan vindt, maar niet meer kan dragen.
Omdat het niet meer past, of niet eens meer als van hem voelt.
Dan rest hem niets meer, dan het voor eeuwig af te zetten.”
Dit was de gedachte
die bij me opkwam
toen ik gisteren
het trieste nieuws hoorde
dat topacteur
Robin Williams
(één van mijn grote filmhelden)
uit de tijd
was gestapt.
“All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost.
From the ashes a fire shall be woken,
A light from the shadows shall spring;
Renewed shall be blade that was broken,
The crownless again shall be king.”
― J.R.R. Tolkien, The Fellowship of the Ring
Als je alles weghaalt bij alles
tot je denkt dat er niets meer over is
verschijnt er iets ongelooflijk moois
wat één is met alles.
hij belde me op
wist niets meer te vertellen
dan gerinkel deed
(Haiku, © Knappers.nl, 26- 5-14)
mijn schaduw begrijpt
op een zonnige avond
mij beter dan ooit
(Haiku, © Knappers.nl, 24-5-14)
even kijkt zij op
haar ogen zeggen alles
ik hoorde haar niet
(Haiku, © Knappers.nl, 21-5-14)
